تولدی دیگر

چهارشنبه، 12 آذر، 1382

این شعر اسمش تولدی دیگر که فروغ اونو به ابراهیم گلستان تقدیم کرده
همه ههستی من ایه تاریکیست
که ترا در خود تکرارکنان
به سحر گاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد
من در این ایه ترا اه کشیدم اه
من در این ایه ترا
به درخت و اب و اتش پیوند زدم
زندگی شاید یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیل از ان میگذرد
زندگی شاید
ریسما نیست که مردی با ان خود را از شاخه می اویزد
زندگی شاید طفلیست که از مدرسه بر میگردد
زندگی شاید افروختن سیگاری باشی در فاصله رخوتناک دو هم اغوشی